​​​​​​​เล่าเรื่องผี!!

[Raksngbs]

เรื่องเล่าผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังนี้ เป็นเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในตอนวัยมัธยม ที่ด้วยความแก่นแก้ว รวมทั้งค่อนข้างจะแก่นแก้ว จนถึงทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่บางทีอาจ..ลืมเลยทีเดียว 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในตอนมัธยมอยู่เลย ซึ่งสถานที่เรียนที่ผมเรียนนั้นค่อนข้างที่จะเก่า รวมทั้งมีอายุไม่น้อยกว่า 100 ปีซึ่งถือได้ว่าเป็นอีกหนึ่งโรงเรียน ที่มีประวัติศาสตร์ภูมิหลังอย่างยาวนาน จึงไม่แปลกใจที่จะมีเรื่องร้อนๆอย่างงี้ เกิดขึ้นแต่ไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


เครื่องดนตรีไทยทั้งหมดทั้งปวงของสถานที่เรียน ถูกเก็บไว้ภายในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในห้องประชุม โดยในห้องเว้นเสียแต่เครื่องดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรอาจารย์ ประดับประดาอยู่ ที่ผนังน่าจะเกือบๆ10 เศียรเลยทีเดียว ซึ่งคนไหนที่เป็นคุณครูสายการศึกษาเล่าเรียน หรือไม่ใช่การละครบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากยุคใกล้ๆเครื่องดนตรีอยู่ ซึ่งคนใดกันที่มีเซ้นส์ก็จะทราบได้ในทันทีว่า ห้องพวกนี้มีพลังงาน บางสิ่งบางอย่างอยู่แน่ๆ


ซึ่งทุกคนในสถานศึกษาต่างเข้าใจดี ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ค่อนข้างจะน่าสยอง อย่างยิ่ง แม้กระนั้นดูราวกับว่าด้วยความดื้อ ในวัยเด็ก ซึ่งในช่วงนั้นก็เรียกได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบผู้หญิง ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวเหล่านี้ เปลี่ยนเป็นเรื่องขำขันที่ถูกเอามาหลอก เพื่อนพ้องหรือมาบอกเล่าเกินจริง กระทั่งมิได้คิดอะไรมากมายนักนั่นเอง


แม้กระนั้นแล้วเย็นวันหนึ่ง ในตอนใกล้สอบสถานที่เรียนได้จัดแจง ปิดสถานศึกษาไว ก็เลยทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังหอประชุมกับเพื่อนๆเพื่อรอคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ หลังเลิกเรียน พวกเราได้ทำไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้ควรต้องนั่งคอยอาจารย์ที่บันไดข้างเวทีแต่อยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเพลงไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เล่าเรื่องผี

พวกเราอีกทั้ง ห้องต่างมองหน้ากัน และความข้องใจก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้พูดว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ อาจารย์ อยู่ด้านในห้องกันแน่ ก็เลยทำให้หัวหน้าห้องของเรา ได้เดินเข้าไปมองที่ห้องกับแปลงเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมก็เลยได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ทางเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีผู้ใดอยู่เลยแม้กระนั้นเพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่มิได้ถูกอัดเทปเอาไว้ และเป็นเพลงที่สัมผัสได้ทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย เครื่องดนตรีวงมโหรีอีกทั้งชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในช่วงช่วงเวลาเย็นที่เงียบมากของสถานที่เรียน โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่ผู้ที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงและก็เริ่มน่าขนลุกขึ้น จึงทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆแล้วก็สร้างอารมณ์มาระอุ ให้กับเพื่อนพ้องๆต่างทุกคนเงียบกันหมด แล้วก็ต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆเพื่อนพ้องผู้หญิง ในห้องเริ่มมีอาการสั่นกลัว รวมทั้งร้องไห้ในทันที และผมมั่นใจได้เลยว่ามันควรจะมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างแน่นอน และรู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม และก็ได้ยินมันไม่ธรรมดาอย่างยิ่งจริงๆซึ่งผมกล้าประกันเลยว่า เพลงที่พวกเราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกบรรเลงขึ้น รวมทั้งรู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่เราไม่สามารถที่จะชี้แจงได้ เล่าเรื่องผี

แต่ว่าด้วยความไวคึกคะนองของผม ที่ดูเหมือนยังคงตลกขบขัน กับเพื่อนหญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรมากมายนัก และไม่ใช่คนที่กลัวเรื่องอะไรอย่างนี้ หรือ โลกงามเยอะแยะ นักผมเลยบอกสหายไปว่าช่างเถิดหรอกพวกคุณครู ในเครื่องดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนพวกเรา เนื่องจากหอประชุมนั้น ออกจะที่จะเงียบรวมทั้งเปลี่ยวมากนั่นเอง เรื่องผี

แต่ว่าดูเหมือนว่าบรรยากาศจะมิได้ดียิ่งขึ้นเลย เพื่อนฝูงๆสาวๆต่างพากันร้องไห้และก็สั่นกลัว และผมก็คิดในใจว่า เพราะเหตุไรพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแม้กระนั้นด้วยบรรยากาศ ก็คงรู้เรื่องได้ว่าแขนขาสั่นอาจจะไม่อาจจะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกไม่ถูกด้วยเหมือนกัน 

แต่หลังจากนั้น โดยประมาณ 10 กว่านาคราวหลังจากที่เราได้ยินเพลงอยู่ๆร้อยกรองประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา โดยทันที ทุกคน ต่างกรีดร้องรวมทั้งด้วยความตกอกตกใจ พร้อมด้วยประตูห้องเปิดออกมาถึงแม้ว่าปลอดคนอยู่ด้านในห้อง ซึ่งผมหันไปมองก็มองไม่เห็นคนใดกันแน่อยู่ด้วย เช่นกัน หลังจากที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่ไม่ได้นัดหมายต่างโหวกเหวกโวยวาย และกรีดกันด้วยความกลัว

ด้วยความที่เป็นวัยแก่นแก้ว แล้วก็ผมเป็นผู้เดียวที่มองดูเข้าไป ในห้องก็มิได้มองเห็นอะไรแต่ว่าอยู่ๆก็มองเห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในเครื่องดนตรี ซึ่งผมทราบได้ในทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องธรรมดาอย่างแน่นอน และก็มันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เล่าเรื่องผี

หลังจากที่มีเสียงกรีด และดังทั้งโรงเรียน จนทำให้พวกครูรวมทั้งคุณครูต่างพากันมาดูว่ากำเนิดอะไรขึ้นแล้วก็พวกเราก็ได้ กระทำการเล่าราวทั้งหมดทั้งปวงให้ฟัง จนทำให้อาจารย์ที่สถานที่เรียนนั้น ต่างมองหน้ากันและก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆประเดี๋ยววันพรุ่ง พวกเราจะทำบุญทำกุศลใหญ่กันดีกว่า...

หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย ถ้าเกิดเรียนดนตรีไทยจริงๆเราจะเอาอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีมาไว้ที่บนเวที รวมทั้งจะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก ถึงแม้ครูจะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน รวมทั้งปฏิเสธอาจารย์อย่างฉับพลันหรือรวมถึงการขนย้าย หรือ ขนอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จึงควรไปกันทีละผู้คนจำนวนมากอีกด้วย 

ต่อไปเรื่องราวพวกนี้ ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ ยังคงเล่ากันอยู่และก็เกิดเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานกลุ่มอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะเพื่อนพ้องกว่า 30 คนในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อคอยเข้าห้องเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง แล้วก็ประเด็นนี้ก็เปลี่ยนเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นพวกเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เล่าเรื่องผี �������เล่าเรื่องผี